Κόλαση για τους αμάχους και παράδεισος για τους βασανιστές το «ελεύθερο» Ιράκ

Τουλάχιστον 109.000 άνθρωποι, το 63% των οποίων άμαχοι, σκοτώθηκαν στο Ιράκ από την αμερικανική εισβολή του 2003 και έως τα τέλη του 2009. Αυτό αναφέρεται στα μυστικά έγγραφα που απέκτησε η ιστοσελίδα WikiLeaks και αποκάλυψε το τηλεοπτικό κανάλι Αλ Τζαζίρα.

«Τα εμπιστευτικά έγγραφα που απέκτησε η WikiLeaks αποκαλύπτουν πως οι αμερικανικές δυνάμεις διέθεταν έναν απολογισμό που κατέγραφε τους ιρακινούς νεκρούς και τραυματίες, έστω κι αν το αρνούνται δημόσια» δηλώνει το κανάλι του Κατάρ.

Αναλυτικά οι αναφορές του Wikileaks

Σύμφωνα με ένα νέο αμερικανικό απολογισμό που δημοσιεύθηκε διακριτικά στα τέλη Ιουλίου στην ιστοσελίδα της Κεντρικής Διοίκησης του Αμερικανικού Στρατού (Centcom), σχεδόν 77.000 Ιρακινοί σκοτώθηκαν στο διάστημα από τον Ιανουάριο του 2004 έως τον Αύγουστο του 2008, περίοδος η οποία ήταν η πιο αιματηρή σε επτά χρόνια πολέμου. Ανάμεσά τους, 63.185 άμαχοι και 13.754 μέλη των δυνάμεων ασφαλείας.

Η εκτίμηση του αριθμού των ιρακινών θυμάτων από την εισβολή του 2003 είναι αντικείμενο αμφισβητήσεων και ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με την πηγή, ξεκινώντας από λιγότερους από 100.000 και φθάνοντας σε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες.

Ανακοίνωση κάλεσμα της αντιρατσιστικής πρωτοβουλίας

Ο Ξενώνας Προσφύγων παραμένει ανοικτός, αλληλέγγυος, αυτοοργανωμένος, φιλόξενος...

Κρατώντας τον ξενώνα ανοιχτό από το 2000, ο Ξενώνας του Κέντρου Υποδοχής Προσφύγων στη Θεσσαλονίκη αποτελεί τη μοναδική δομή προσωρινής φιλοξενίας οικογενειών προσφύγων. Το Φλεβάρη του 2010, ο Ξενώνας Προσφύγων στη Θεσσαλονίκη, έφτασε ένα βήμα πριν από το οριστικό κλείσιμο, όταν η δημόσια χρηματοδότηση σταμάτησε και η προηγούμενη διοίκηση εγκατέλειψε. Δεκάδες πρόσφυγες, γονείς με ανήλικα παιδιά, κινδύνευαν να βρεθούν στο δρόμο και η πόλη μας θα έχανε το μοναδικό χώρο φιλοξενίας. Τότε, η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία, μαζί με άλλες κοινωνικές οργανώσεις, με πολλούς άλλους ανθρώπους από την πόλη, έλληνες και μετανάστες, και – κυρίως- μαζί με τους ίδιους τους ενοίκους, αποφάσισε να κρατήσει τον ξενώνα ανοιχτό. Η συνέλευση των ενοίκων και των αλληλέγγυων πολιτών ανέλαβε τη διαχείριση, μοιραστήκαμε τις πρακτικές δουλειές με τους ένοικους και δεκάδες εθελοντές, ζητήσαμε και βρήκαμε προσφορές σε είδη και οικονομική ενίσχυση από τους πολίτες της Θεσσαλονίκης. Και τα καταφέραμε. Επί 10 μήνες, ο ξενώνας λειτουργεί σαν ένα ανοιχτό εγχείρημα κοινωνικής αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης. Παρέχει στέγη και καθημερινή διατροφή στις οικογένειες των ενοίκων (γύρω στα 70 άτομα), εξασφαλίζει τα αναγκαία για τα παιδιά και τα βρέφη, στηρίζει τους μαθητές στο σχολείο και τους ενήλικες στη δουλειά. Και όλα αυτά μέσα από μια συμμετοχική διαχείριση, ανοιχτή σε κάθε κοινωνικό έλεγχο.


Απέναντι στην κυβέρνηση και τις ρατσιστικές πολιτικές... Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση, και το αρμόδιο Υπουργείο Υγείας, έμενε άφαντο. Όχι μόνο δεν αναλάμβανε τον ξενώνα, με δημόσια χρηματοδότηση και με διάφανη διαχείριση, όπως ζητούσαμε, αλλά προσπαθούσε με κάθε τρόπο να δυσκολέψει τη ζωή των ενοίκων, κόβοντας το ρεύμα, εμποδίζοντας την ανανέωση των αδειών παραμονής κοκ.

Η Ελλάδα χωρίς μετανάστες

Κι αν φύγουν; ...ε, ρε, θέσεις εργασίας που μας περιμένουν (Τσάπα, σφουγγαρόπανο και ποιος μας πιάνει!) Δουλειές βρώμικες και επικίνδυνες. Όλοι γνωρίζουμε κάποιον συμπατριώτη μας άνεργο που αρνείται να τις κάνει (και καλώς πράττει, εάν μπορεί να ζήσει πιο άνετα), αλλά, όταν έχουμε μία τέτοια μπροστά μας, αμέσως αναζητούμε «τον Αλβανό που μένει εδώ, παρακάτω», και του λέμε να φέρει μαζί του και κάνα-δυο Πακιστανούς, Κούρδους ή Ιρακινούς.

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε ένα όνειρο· έγινε γνωστός γι' αυτό και πέθανε γι' αυτό. Άλλοι πολιτικοί ηγέτες, λιγότερο επιφανείς (και όχι περισσότερο ειλικρινείς), έχουν κι αυτοί τα όνειρά τους. Αλλά δεν τα λένε δημοσίως, τα υπονοούν, τα αφήνουν να αιωρούνται, τα ψιθυρίζουν στους ψηφοφόρους τους, κλείνοντας το ματάκι, βγάζοντας έτσι τα προς το ζην. Αλλά τι θα γίνει εάν, κάποτε, τα όνειρά τους ζωντανέψουν; Αφού η μόδα θέλει τη «what if» λογοτεχνία να ανθεί, γράψαμε κι εμείς ένα ρεπορτάζ πολιτικής φαντασίας - βασισμένο, ωστόσο, σε πραγματικά νούμερα.

Κάποιος ρώτησε τον κύριο Κόινερ αν υπάρχει θεός. Ο κ. Κόινερ του είπε: Σε συμβουλεύω να σκεφτείς αν η συμπεριφορά σου θ' αλλάξει ανάλογα με την απάντηση που θα δώσεις στο ερώτημα. Αν δεν αλλάξει, τότε η ερώτηση είναι περιττή. Αν αλλάξει, τότε μπορώ τουλάχιστον να σε βοηθήσω, λέγοντας πως εσύ αποφάσισες κιόλας: «χρειάζεσαι έναν θεό». (Μπέρτολντ Μπρεχτ)

Χιλιάδες τείχη

Χιλιάδες τείχη υψώνονται ανάμεσα σε ανθρώπους, μέσα στα ίδια κρατη, στις ίδιες πόλεις, στις ίδιες γειτονιές, ψηλά, άφθαστα τείχη ανάμεσα στον πλούτο και τη φτώχεια, την εργασία και την ανεργία, την εξαθλίωση απο την χλιδή....

Δυτική Όχθη

Το τείχος που χωρίζει το Ισραήλ από τη Δυτική Όχθη ,αποτελείται από φράχτες,αγκαθωτό συρματόπλεγμα και πλάκες τσιμέντου που φτάνουν τα 8 μέτρα ύψος.

Βόρεια Ιρλανδία

Οι «γραμμές ειρήνης» της Βόρειας Ιρλανδίας, όπως ονομάζονται, πρωτοεμφανίστηκαν 40 χρόνια πριν στο Μπέλφαστ. Πρόκειται για μία σειρά από τείχη που διαχωρίζουν τις καθολικές από τις προτεσταντικές κοινότητες.

Σαουδική Αραβία

Το μεγαλύτερο τείχος ασφαλείας στον κόσμο πρόκειται να κατασκευάσει η Σαουδική Αραβία, το οποίο θα έχει μήκος 9.000 χιλιόμετρα και θα καλύπτει τα σύνορά της.

Θέουτα και Μελίγια

Η Θέουτα και η Μελίγια είναι δύο πόλεις στη βόρεια ακτή της Αφρικής, απέναντι από το Γιβραλτάρ, οι οποίες αποτελούν έδαφος της Ισπανίας και είναι τα σημεία από όπου η πρόσβαση από την Αφρική στην Ευρώπη είναι ευκολότερη. Στα τέλη του 20ου αιώνα, η Ισπανία αποφάσισε να χτίσει τείχη σε αυτές τις δύο πόλεις θέλοντας έτσι να περιορίσει την παράνομη μετανάστευση από την Αφρική.

Κύπρος

Η «πράσινη γραμμή» της Κύπρου, το διαχωριστικό ανάμεσα στα ελεύθερα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας και τα κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη που αυτοανακηρύχθηκαν σε "Τούρκικη Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου".

Η ευγονική της ντροπής

Από το απαρτχάιντ στη Ν. Αφρική έως την Κου Κλουξ Κλαν και τα πειράματα σε μειονότητες στις ΗΠΑ, οι πιο στυγνοί ρατσιστές εμπνεύστηκαν από την ευγονική η οποία δικαιολόγησε την αδικία, την απανθρωπιά και την άρνηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας σε εκατομμύρια ανθρώπους.

Από τη στιγμή που μέσω της γενετικής και ψυχιατρικής, σαν επιστήμονες, φτάνουμε σε τέτοιες ακραίες μεθόδους "βελτίωσης", χρειάζεται πολύ προσπάθεια για ν αλλάξει η παραδοσιακή ρατσιστική αντίληψη.

Η προσπάθεια που αποσκοπούσε στη γενετική βελτίωση των λαών δυστυχώς εφαρμόζεται ακόμη.

Δεν φτάνει να μονολογούμε για τα επιστημονικά εγκλήματα που διεπράχθησαν εν καιρώ ειρήνης, σε πολιτισμένες χώρες, πάνω σε αδαείς και ανυπεράσπιστους ανθρώπους.

Όλη η ντροπή του πολιτισμένου και καλλιεργημένου ανθρώπου στο μεγαλείο της.